Het kán!

Het zoemt al dagen rond op social media: diverse Nederlandse uitgevers nemen geen Nederlandstalige manuscripten meer aan. Er wordt steeds minder gelezen, de markt krimpt, de boekhandels worden kritischer en kiezen steeds vaker voor de ‘veiligheid’ van grote buitenlandse namen. 

Verontwaardiging alom in Nederlandstalig schrijversland, want wat is dat nou voor flauwekul? Er wordt verbolgen gereageerd. Er wordt zelfs her en der geroepen dat de grote uitgeverijen geboycot moeten worden. Ik begrijp die verontwaardiging. Het is natuurlijk van de zotte dat een manuscript simpelweg in de prullenbak wordt gegooid omdat het door een Nederlandse auteur geschreven is. Een knap staaltje discriminatie lijkt me. 

MAAR!!

Niet alle uitgevers gaan alleen maar voor de grote buitenlandse namen. En niet alle lezers kopen klakkeloos wat hen door de commercie wordt voorgeschoteld. Zelf mocht ik onlangs mijn thriller Schaduwen uitgeven via Futuro Uitgevers. Een jonge uitgeverij, die keihard aan de weg timmert en niet bang is om met een onbekende en/of debuterende auteur in zee te gaan. Het resultaat is een zeer divers aanbod van boeken, waarvan ik er inmiddels een aantal met plezier en bewondering gelezen heb. En mijn eigen thriller, nog geen maand oud, wordt enthousiast door lezers ontvangen. Dus het kan! Er zijn mogelijkheden! En natuurlijk, wie snel rijk en succesvol wil worden, kan beter niet eens aan schrijven beginnen. Maar wie wil schrijven moet vooral schrijven. In zichzelf geloven. Keihard werken, geestdriftig en bevlogen, en vooral de moed niet verliezen. Want het kan!